Research Creates Doubts...Many Doubts That Could Be Answered Only If We Ask Ourselves...

The Point Is What We Want To Believe...!

Get the latest news!

Τζακ ο αντεροβγαλτης  ( Jack the ripper )



Ο  ''Τζακ ο αντεροβγαλτης'',στα αγγλικα ''Jack the ripper'',ειναι μια πασιγνωστη ανεξιχνιαστη υποθεση κατα συρροη δολοφονιων που απασχολησε και συνεχιζει να απασχολει μεχρι και σημερα πολλους ερευνητες.Για το μυστηριο αυτο εχουν αφιερωθει χιλιαδες ωρες ερευνας και εχουν ειπωθει δεκαδες θεωριες απο ειδικους εγκληματολογους σχετικα με την διαφανεια του.Πολλοι συγγραφεις και σκηνοθετες εχουν εμπνευστει απο αυτην την υποθεση,γραφοντας βιβλια και φτιαχνοντας ταινιες αντιστοιχα.



Ο τροπος δρασης του και η σκιαγραφηση του προφιλ του

Γυριζοντας πισω στο μακρινο 1888 στο Whitechapel του Λονδινου αρχιζει μια αλλεπαληλη καταγραφη απο δολοφονιες ιεροδουλων γυναικων.Υπαιτιος των δολοφονιων ειναι ενας αγνωστου ταυτοτητας δολοφονος,ο οποιος οπως υποστηριζεται διεμενε σε κοντινη ακτινα απο την περιοχη δρασης του.
 Να σημειωθει οτι εκεινη την περιοδο στο Λονδινο υπηρχαν σημαντικα οικονομικα προβληματα και ανεργια λογω της αυξανομενης μεταναυστευσης, πραγμα που οδηγουσε πολλες γυναικες στο να εκδιδονται.

Η πρωτη αναφορα ως προς το προσωπο του δολοφονου εγινε με τον χαρακτηρισμο ως ο δολοφονος του Whitechapel.Στην συνεχεια μια μερα ενας αγνωστος αποστολεας εστειλε ενα γραμμα στο κεντρικο γραφειο ειδησεων του Λονδινου, ισχυριζομενος πως ειναι ο δολοφονος.Στο κατω μερος της επιστολης υπεγραψε με το ψευδωνυμο  ''Jack the ripper''.
Το ψευδωνυμο φαινεται οτι δεν δοθηκε ετσι απλα τυχαια.Μεχρι σημερα δεν ειναι γνωστο αν το εστειλε οντως αυτος.

 Το περιεργο σε ολη την υποθεση δεν ειναι μονο αυτες οι δολοφονιες αλλα ο τροπος και χωρος που ελαβαν χωρα.Ο λαιμος των θυματων ηταν κομμενος και το σωμα ηταν σε πολλα σημεια ακρωτηριασμενο.Αυτο που κανει ακομα πιο περιεργες τις δολοφονιες ειναι οτι απο μερικα θυματα αφαιρεθηκαν τα εσωτερικα τους οργανα.
Σκιαγραφοντας το προφιλ του δολοφονου,γινεται λογος για ενα  «συλεκτη» ο οποιος ηταν αριστος γνωστης της ανατομιας και διεθετε πολυ σταθερο χερι, συμφωνα με τις τομες που εκανε στα θυματα.Μιλαμε τοτε για  ενα ατομο  μορφωμενο που το ειχε ξανακανει σιγουρα.

Κατι αλλο που προκαλει εντυπωση ειναι ο τροπος που προσεγγιζε τα θυματα του.Μεχρι σημερα ειναι αγνωστος.Παντως σιγουρα εκ πρωτης οψεως ενεπνεε εμπιστοσυνη ωστε να καταφερει να ξεμοναχιασει τα θυματα του.Σιγουρα δεν θα ηταν καποιος απορος ή καποιο κακοποιο στοιχειο γιατι οι ιεροδουλες δεν θα τον ακολουθουσαν.Ισως πρεπει να ηταν ατομο ευπορο το οποιο μπορουσε ευκολα να «ξεγελασει» τις γυναικες ειτε με χρηματα ειτε με φανταχτερα πραγματα.

Ο τροπος που δρουσε συμφωνα με διαφορες θεωριες ηταν πως πρωτα στραγγαλιζε τα θυματα του με σκοπο να μην φωναξουν και μετα τα «χειρουργουσε».Αυτο υποστηριζεται απο τον τοπο του εγκληματος,ο οποιος καθε φορα εδειχνε «δουλεια» συντηριτικου και προσεκτικου ανθρωπου αφου δεν αφηνε ιχνη μεγαλων ποσοτητων αιματος ( σιγουρα γνωριζε  που ειναι οι αρτηριες ) σε σχεση με την κατασταση που αφηνε τα θυματα του.

Αυτο που ξεπερνουσε καθε λογικη ειναι τα σημεια που διαλεγε για να πραξει αυτα τα εγκληματα.Δεδομενου των πραξεων του,χρειαζοταν ενα απομονομενο μερος ωστε να μπορεσει να αφαιρεσει τα οργανα με την ησυχια του.
Και ομως οι φονοι συνεβαιναν σε δημοσιους χωρους ( με μοναδικη εξαιρεση την Mary Jane Kelly ) κυριως την νυχτα ή τα ξημερωματα,με μεγαλο κινδυνο να πιαστει επ αυτοφωρο.Μαλιστα γινεται λογος οτι τα σημεια που εγιναν τα εγκληματα ηταν πολυσυχναστα κυριως την διαρκεια της νυχτας ( λογω της ιδιαιτεροτητας των  γυναικων ),και σε μερικες περιπτωσεις καταφερε να γλιτωσει την συλληψη για ελαχιστα μονο λεπτα.

Συνεχιζοντας την σκιαγραφηση του προφιλ του,γινεται λογος για εναν ανθρωπο τολμηρο ή καλυτερα «θρασυ» που σιγουρα τον εκστασιαζε το ριψοκινδυνο.Ακομα ηταν γεματος αυτοπεποιθηση,ειχε ηρεμια και ηταν συνιδητοποιημενος του τι κανει..Με αλλα λογια δεν μπορουμε να τον πουμε παραφρονα.

Παντως εδειχνε να το απολαμβανει και να το βλεπει ολο αυτο σαν «παιχνιδι».Δεν εξηγειται αλλιως ο λογος που εστελνε επιστολες στα μεσα ενημερωσης και την τοπικη αστυνομια αναλαμβανοντας καθε τοσο την ευθυνη για τους φονους που γινονταν.Ενα απο τα γραμματα μαλιστα συνοδευοταν απο ενα ανθρωπινο νεφρο.Ισως να ηθελε με αυτο τον τροπο να βαλει την υπογραφη του,αποδεικνυοντας οτι ο αποστολεας των επιστολων και ο δολοφονος ηταν το ιδιο προσωπο.Με αλλα λογια αναγνωριζε το «εργο» του και δεν ηθελε να υπαρξει αμφιβολια ως προς αυτον.

Βεβαια δημιουργουνται πολλες αποριες σχετικα με ολο αυτο το θεμα.
Τελικα τι τον παρακινουσε ωστε να διαπραξει αυτες τις δολοφονιες αλλα και με αυτον τον τροπο?.Και γιατι δολοφονουσε μονο γυναικες?.Μηπως ειχε καποιο απωθημενο συγκεκριμενα με τις ιεροδουλες?. Μηπως η συντηριτικη του ανατροφη δεν μπορουσε να τις ανεχτει?.Ισως να τις εβλεπε ως πιο ευκολα θυματα για να κανει τους «πειραματισμους» του.Το βεβαιο ειναι οτι δεν τις εβλεπε σαν κατι ισο ως προς αυτον αλλα κατι κατωτερο του.

Τα θυματα και οι περιφημες επιστολες

Ο μυθος του ''Τζακ του αντεροβγαλτη'' εγινε ενα μεγαλο αντικειμενο συζητησης καθως και φοβητρου εκεινη την εποχη.Και οχι αδικα μαλιστα,συμφωνα με τις δολοφονιες που διεπραξε.
Ωστοσο δεν ειναι πληρως ξεκαθαρο για το ποσες γυναικες σκοτωσε εκεινη την εποχη.Και αυτο γιατι ο ''Τζακ'' εδρασε με «συνεπεια»  για ενα χρονικο διαστημα περιπου τεσσαρων μηνων,δολοφονοντας εξι γυναικες.Στην συνεχεια εγιναν μερικες πανομοιοτυπες δολοφονιες,σε αραια διαστηματα ωστοσο ,περιπου για μια τριετια,μεχρι που οι δολοφονιες ελαβαν τελος.Διαφορες θεωριες θελουν ο ''Τζακ'' να εδρασε μονο αυτο το διαστημα των τεσσαρων μηνων,και τις υπολοιπες δολοφονιες να της επραξε καποιος «μιμητης».Αλλες θεωριες κανουν λογο οτι ο ''Τζακ'' ευθυνεται για ολα τα θυματα και πως η κριτικη που δεχτηκε η αστυνομια καθως και η αδυναμια της να τον συλλαβει,την οδηγησε στο να «ριξει» αλλου τις ευθυνες.Το σιγουρο ειναι οτι και στις δυο περιπτωσεις κατι τον σταματησε.Ισως απο τις ερευνες και τις ανακρισεις που εκανε η αστυνομια να εφτασε πολυ κοντα στην συλληψη του και να φοβηθηκε.Ισως να ηθελε να μεινει για παντα ενα μυστηριο.Κανεις δεν ξερει.Παντως κατι τον θορυβησε.

Τα επισημα θυματα του ηταν :
η Martha Tabram η οποια δολοφονηθηκε την Τριτη 7 Αυγουστου του 1888
η Mary Ann Nichols ( Polly ), που δολοφονηθηκε την Παρασκευη 31 Αυγουστου του 1888.
η Annie Chapman ,που δολοφονηθηκε το Σαββατο 8 Σεπτεμβριου του 1888.
η Elizabeth Stride και η Catharine Eddowes ,που δολοφονηθηκαν την Κυριακη 30 Σεπτεμβριου του 1888.
και η Mary Jane Kelly ( Marie Jeanette ) ,που δολοφονηθηκε την Παρασκευη 9 Νοεμβριου του 1888.



Κατα την διαρκεια των δολοφονιων τα μεσα ενημερωσης και η αστυνομια εγιναν δεκτες χιλιαδων γραμματων που αφορουσαν την υποθεση.Τα περισσοτερα θεωρηθηκαν αχρηστα και ψευδη κανοντας αναφορα οτι προερχονταν απο το δολοφονο.Καποια ομως δεν μπορουσαν να αγνοηθουν καθως περιειχαν λεπτομερειες που μονο εκεινος γνωριζε.

Το πρωτο γραμμα που σταλθηκε ειναι το λεγομενο «Το γραμμα προς το Αγαπημενο μου αφεντικο» το οποιο γραφτηκε στις 25 Σεπτεμβριου του 1888.Αρχικα θεωρηθηκε ψευτικο, αλλα η αποψη αυτη αναθεωρηθηκε.Στο γραμμα περιλαμβανοταν η φραση «θα κουτσουρεψω το αυτι της κυριας» οπως και εγινε οταν το τεταρτο θυμα η Catharine Eddowes βρεθηκε πεντε μερες αργοτερα με μερικως κομμενο το αυτι της.Να σημειωθει οτι το ψευδωνυμο "Τζακ ο Αντεροβγάλτης" πρωτοχρησιμοποιηθηκε σε αυτο  εδω το γραμμα.

Η Αστυνομια τοτε δημοσιευσε το γραμμα σε περιπτωση που καποιος  θα αναγνωριζε τον γραφικο του χαρακτηρα.Αλλα αυτη η προσπαθεια δεν απεδωσε καρπους,με τον δραστη να κυκλοφορει ελευθερος.

Την πρωτη Οκτωβριου του 1888 σταλθηκε ενα καρντ-ποσταλ προς το κεντρικο πρακτορειο ειδησεων που θορυβησε με την αναφορα του για τα δυο θυματα της προηγουμενης νυκτας την Catharine Eddowes και την Elizabeth Stride.Ηταν το τεταρτο και πεμπτο θυμα κατα σειρα.Το καρντ-ποσταλ ειχε γραφικο χαρακτηρα ιδιο με το προηγουμενο γραμμα.Ο τιτλος του ηταν «Ο σκανδαλιάρης Τζακ» και ανεφερε χαρακτηριστικα την φραση : «διπλο το χτυπημα αυτη τη φορα».
Η ταχυδρομηση του ειχε γινει πριν κοινοποιηθουν οι φονοι απο την αστυνομια, οποτε ηταν απιθανο καποιος να το γνωριζε ηδη, εκτος απο τον δολοφονο.

Το αποκορυφωμα ηταν ενα απο τα τελευταια γραμματα που σταλθηκαν με τιτλο «απο την Κολαση» γνωστο ως «το γραμμα του Lusk» το οποιο ταχυδρομηθηκε στις 15 Οκτωβριου του 1888. Αποδεκτης του ηταν ο George Lusk ( επικεφαλης μιας επιτροπης ερευνων για το δολοφονο ) μαζι με το οποιο συμπεριλαμβανοταν και ενα μικρο κουτι.Το θεαμα που αντικρισε ηταν σοκαριστικο.Μεσα στο κουτι υπηρχε ενα ανθρωπινο νεφρο, το οποιο ειχε διατηρηθει σε αιθανολη, συμφωνα με ειδικους.Ενα απο τα νεφρα της Catharine Eddowes ειχε αφαιρεθει απο τον δολοφονο.Στο περιεχομενο του γραμματος ο δραστης ισχυριστηκε πως ειχε τηγανισει και φαει το αλλο νεφρο.

Οι πιθανοι υποπτοι και διαφορες θεωριες



Συμφωνα με θεωριες πισω απο τον ''Τζακ τον Αντεροβγάλτη'' φερεται να βρισκεται ειτε o Σερ Τζον Ουιλιαμς ( Sir John Williams ), ο οποιος ηταν ο γιατρος της βασιλισσας Βικτωριας, ,ειτε η συζυγος του η Ουαλη Λιζλι Ουιλιαμς ( Lizlie Williams )
Ο Τζον Ουιλιαμς μαλιστα ηταν απο τους πρωτους στην λιστα υποπτων για τις δολοφονιες συμφωνα με την ειδικοτητα του ως γιατρος και την ερωτικη σχεση που ειχε με ενα απο τα θυματα,την Μερι Τζειν Κελι.Υποστηριζεται οτι ο Τζον γνωριζε προσωπικα ολα τα θυματα και οτι οι σκοτωμοι και οι ακρωτηριασμοι εγιναν σε μια προσπαθεια να διερευνηθουν τα αιτια της υπογονιμοτητας.Να σημειωθει οτι μετεπειτα απο πολλα χρονια ερευνας ανακαλυφτηκε σε ενα κρυφο σημειο στο σπιτι τους ενα αμβλυ χειρουργικο μαχαιρι το οποιο οι αρχες θεωρουν οτι πρεπει να ηταν το οπλο του εγκληματος.O Τζον πεθανε το 1926 απο φυσικα αιτια.

Ομως οι περισσοτερες ενδειξεις ενοχοποιουσαν την Λιζλι Ουιλιαμς.Κανενα απο τα θυματα δεν ειχε κακοποιηθει σεξουαλικα ενω τα προσωπικα αντικειμενα μερικων θυματων αφαιρεθηκαν με καθαρα γυναικεια κριτηρια.Ενα αλλο στοιχειο ηταν οτι η Μερι Τζειν Κελι,ηταν η ερωμενη του συζυγου της για πολλα χρονια και ηταν το μοναδικο θυμα που δεν δολοφονηθηκε σε δημοσιο χωρο.Θεωριες θελουν πως ο Λιζλι το επελεξε για να εχει οσο χρονο χρειαζεται βασανιζοντας την.Στον χωρο που βρεθηκε νεκρη υπηρχαν γυναικεια ρουχα καθως και ενα καπελο που κανενας δεν την ειχε δει να φοραει.
Στην λιμνη αιματος της Catharine Eddowes βρεθηκαν αποτυπωματα γυναικειου παπουτσιου.
Ακομα αλλο ενα στοιχειο ειναι οτι σε μερικα θυματα ειχε αφαιρεθει η μητρα,σαν καποιος να ηθελε να τις τιμωρησει που δεν τεκνοποιουσαν.Να σημειωθει οτι η Λιζλι δεν μπορουσε να κανει παιδια,πραγμα που ισως να της δημιουργησε αυτη την μανια.
  Η Λιζλι επαθε νευρικο κλονισμο,μετα απο τις δολοφονιες και πεθανε το 1912 απο καρκινο.


Αλλες θεωριες κανουν λογο πως ο δολοφονος ηταν ενας γερμανος ναυτης ο Καρλ Φειγκενμπαουμ ( Carl Feigenbaum ), ο οποιος ευθυνεται για τις περισσοτερες ανθρωποκτονιες, που αποδιδονται στον ''Τζακ''.Ο Καρλ ηταν ενας περαστικος ταξιδιωτης που αναζητουσε τον πληρωμενο ερωτα οπως οι περισσοτεροι ναυτες,αλλα εκρυβε ομως δολοφονικες τασεις.Γινεται λογος πως παραπλανησε τις αρχες με το ξεκοιλιασμα των θυματων,για να στραφει η προσοχη τους σε αλλη κατευθυνση και να αναζητησουν καποιον δραστη με ιατρικες γνωσεις.

Τα στοιχεια των ερευνητων τοποθετουν τον Καρλ στο Whitechapel του Λονδινου εκεινη την εποχη καθως το πλοιο που εργαζοταν επιανε συχνα λιμανι.Και τα χρονικα διαστηματα που εγιναν οι δολοφονιες συμπιμπτουν με τα ταξιδια του Καρλ.Ακομα οι δολοφονιες γινοντουσαν σε ακτινα μισου χιλιομετρου απο το πανδοχειο που εμενε.
Φημες λενε πως ο δικηγορος του ειχε εκμυστηρευτει οτι ο Καρλ φαινεται να επασχε απο καποια ασθενεια που τον εκανε να θελει να σκοτωσει και να ακρωτηριασει ( κατα πασα πιθανοτητα ψυχικη νοσο ).
Το τελος του Καρλ Φειγκενμπαουμ τελικα δεν ηταν καλο καθως εκτελεστηκε το 1894 στη Νεα Υορκη για ενα τελειως ασχετο φονο.

Μια ακομα πιο συγχρονη θεωρια συνδεει τον Dr Holmes στο προσωπο του ''Τζακ του αντεροβγαλτη''.Ο Dr Holmes ηταν ο πρωτος καταγεγραμενος κατα συρροη δολοφονος της Αμερικης ο οποιος αρχισε την δραση του μολις μερικους μηνες αργοτερα απο την τελευταια δολοφονια στο Whitechapel.

 Τελος εγιναν ακομα καποιες αναφορες για μερικους ακομα υποπτους για τους οποιους βεβαια δεν βρεθηκαν ποτε επαρκη στοιχεια και η συλληψη τους δεν πραγματοποιηθηκε.

Ο ''Τζακ ο Αντεροβγαλτης'' θα παραμενει για παντοτε ενα αλυτο μυστηριο...Οσες θεωριες και να παρουσιαζονται με τον καιρο καμια δεν θα μπορεσει να αποδειχτει εφοσον ποτε δεν υπηρξε επισημη ή εστω και ανεπισημη ομολογια του δραστη.Αν ο σκοπος του πραγματικα ηταν να περιτριγυριζεται το ονομα του απο ενα μυστηριο,ισως και να το πετυχε...

 



Τα μυστηρια των πυραμιδων



Πολλοι αρχαιολογοι, ερευνητες και συγγραφεις αναρωτιονται για το μεγαλο μυστηριο που κρυβουν οι αινιγματικες σε ολους μας πυραμιδες.Τα μυστικα που μπορει να κρυβουν,ο λογος της δημιουργιας τους,τι συμβολιζουν,απο τι και πως ειναι φτιαγμενες ειναι πολλα απο τα ερωτηματικα που τους προβληματιζουν.

Οταν αναφερομαστε στη λεξη πυραμιδα,το μυαλο μας μεταφερεται στην Αρχαια Αιγυπτο,σαν τον τοπο δημιουργιας και φιλοξενειας τους.Λανθασμενα ομως γιατι μεχρι σημερα εκτος απο τις πυραμιδες της Αιγυπτου εχουν ανακαλυφτει και αλλες στη Λατινικη Αμερικη, στη Κινα, στη Βοσνια,στην Ελλαδα καθως και δυο υποθαλάσσιες μια στην Ιαπωνια και μια κοντα στο τριγωνο των Βερμουδων,στην θαλασσα της Καραιβικης,Μερικες απο αυτες ειναι αρχαιοτερες απο τις Αιγυπτου.

Ωστοσο αρκετοι ερευνητες πιστευουν πως οι πυραμιδες στην νεκροπολη της Γκιζας ( συμπεριλαμβανομενης και της Μεγαλης Σφιγγας ) κατασκευαστηκαν γυρω στο 2.800 π.Χ. απο τις δυναστειες των Φαραω ( βασιλιαδες των Αιγυπτιων ).Πραγμα το οποιο ομως αντικρουεται καθως συμφωνα με προσφατα ευρηματα οι πυραμιδες ειναι πολυ παλαιοτερες απο οσο πιστευανε μεχρι τωρα οι ερευνητες.
Οι πυραμιδες της Αιγυπτου ειναι :του Χεοπα η πιο μεγαλη,του Χεφρηνου η μεσαια και του Μυκερινου η πιο μικρη.



Αναφορες για τις Αιγυπτιακες πυραμιδες απο το παρελθον και η Μεγαλη Σφιγγα


Ο Αραβας ιστορικος  Αμπου Μπαχλι ( Αbu Bachli ) τοποθετει τις πυραμιδες γυρω στο 73.000 π.Χ.,δηλαδη την εποχη του θεου Ουρανου συμφωνα με τους Αιγυπτιους.Ο Αμπου Μπυχλι βασιστηκε στην μεταφραση των επιγραφων που βρυσκονται στο εσωτερικο της Μεγαλης Πυραμιδας ( πυραμιδα του Χεοπα ).

Ενας αλλος ιστορικος ο Ιμπ Μπαλουσι ( Ιb Balusi ) τοποθετει την κατασκευη των πυραμιδων το 25.000 π.Χ,δηλαδη την εποχή του θεου Κρονου.Και ο Αραβας Αλ Μασουντι ( Al Masudi ) υποστηριζει πως κατασκευαστηκαν απο τον Μεγαλο Σουριντ ( βασιλιας της Αιγυπτου ) το 10.000 π.Χ .

Αναφορες εχουμε και απο τον ιστορικο Ηροδοτο ο οποιος γραφει πως οι πυραμιδες κατασκευαστηκαν πριν απο το 11.000 π.Χ. δηλαδη 1.000 χρονια μετεπειτα απο οτι υποστηριζει ο Αλ Μασουντι.Ο Ηροδοτος σε μερικα κειμενα αναφερει οτι οι Αιγυπτιακες πυραμιδες κατασκευαστηκαν απο τους Αρχαιους Ελληνες ή οπως υποστηριζεται τουλαχιστον συντελεσαν για την δημιουργια τους.

Ο σκοπος της δημιουργιας ηταν για να διατηρησουν τα μυστικα και τις γνωσεις του μεγαλου πολιτισμου στις επομενες γενιες,πριν επελθει μια μεγαλη καταστροφη στην γη [ οπου συμφωνα με πληροφοριες, σοφοι εκεινης της εποχης,ειχαν προβλεψει μια βιβλικη καταστροφη το 9564 π.Χ. ( εκει γυρω τοποθετειται και ο καταποντισμος της Ατλαντιδας ) ].Ετσι ολη αυτη η κληρονομια μεταφερθηκε μεσα στις πυραμιδες.Αξιζει να σημειωθει οτι στην εισοδο της Μεγαλης πυραμιδας υπαρχει ελληνικη επιγραφη.

Ο Βελγος ερευντης Ρομπερ Μποβαλ ( Rober Boval ) τοποθετει τις πυραμιδες το ετος 10.500 π.Χ.Με την βοηθεια υπολογιστη καταφερε να αναπαραστησει την διαταξη των αστερων μεσα στο χρονο και ανακαλυψε μια εκπληκτικη συμπτωση.Το ετος 10.500 π.Χ. η διαταξη των τριων πυραμιδων της Γκιζας αντιστοιχει στη θεση που ειχαν τα τρια αστρα του Ωριωνα, του αστερισμου που οι Αιγυπτιοι ταυτιζαν με τον Οσιρι, θεο της αναστασης.

 Μελετωντας και τον προσανατολισμο της Μεγαλης Σφιγγας κατελειξε στο συμπερασμα οτι η θεση της ισως καθοριστηκε ετσι ωστε να δειχνει την ανατολη του Ηλιου στο ζωδιο του Λεοντα (ζωο που αναπαριστα η Σφιγγα). Αν αληθευει αυτη η υποθεση, μονο σε μια περιοδο θα μπορουσε να συμβει,το 10.500 π.Χ,οπου το ηλιακο μας συστημα αφηνε τον αστερισμο της Παρθενου και εισερχοταν στον αστερισμο του Λεοντα.Ακομα, η Σφιγγα παρουσιαζει ιχνη διαβρωσης που οφειλονται στο νερο.Συμφωνα με τον Ρομπερ Μποβαλ, αυτο οφειλειτε σε χειμαρρωδεις βροχες,οι οποιες συμφωνα με την κλιματολογικη αναπαρασταση τους στο χρονο, θα μπορουσαν να συμβουν μονο, στο περιφημο 10.500 π.Χ.



Το μυστηριο κατασκευης τους και η πυραμιδα του Χεοπα


Αυτο που προκαλει περισσοτερο εντυπωση ειναι οτι πουθενα και σε κανενα κειμενο των Αιγυπτιων, δεν αναφερεται τιποτα για τον τροπο κατασκευης των πυραμιδων.Αυτο που συμπεραινουμε ειναι οτι αν οι Αιγυπτιοι ηταν οντως οι κατασκευαστες των πυραμιδων ολο και καπου θα γινοταν καποια αναφορα.Μην ξεχναμε οτι στην αρχαιοτητα η υστεροφημια ηταν το πιο σημαντικο πραγμα για ολους τους ανθρωπους.Και οι Αιγυπτιοι θα ηθελαν να εχουν αυτη την αναγνωριση.Το θεμα ειναι οτι απλα δεν μπορουσαν να εξηγησουν τον τροπο κατασκευης των πυραμιδων...

Αν παρατηρησουμε την πυραμίδα του Χεοπα ( που ηταν μεχρι προτινος η μεγαλυτερη,μεχρι που ανακαλυφτηκε μια κρυσταλλινη πυραμιδα στο βυθο της Καραιβικης ) αποτελειται απο 2.300.000 ογκολιθους βαρους απο 3 ως 10 τονους ο καθενας.Το ερωτημα ειναι πως σε μια τετοια εποχη που η λεξη τεχνολογια ηταν σχεδον αγνωστη,μεταφερθηκαν ολοι αυτοι οι ογκολοιθοι και στοιβαχτηκαν ο ενας πανω στον αλλο και σε τελεια ευθυγραμμιση,ωστε να σχηματιστει η πυραμιδα.Το αλλο ερωτημα ειναι ως προς την κοπη αυτων των ογκολιθων.Για να κοπουν αυτοι οι σκληροι και τεραστιοι ογκολιθοι απαιτουνταν σιδερενια εργαλεια,ενω οι Αιγυπτιοι απεκτησαν χαλκινα μετα το 2.800 π.Χ..

Ακομα αποριας αξιο ειναι ο αριθμος εργατικου δυναμικου που χρειαστηκε για να κοπουν αυτες οι πετρες.Υπολογιζεται οτι αν οι εργατες δουλευαν καθημερινα και εκοβαν 50 ογκολιθους την ημερα,τοτε οι 2.300.000 θα χρειαζονταν περιπου 130 χρονια,μονο για να κοπουν.Αλλα το θεμα ειναι οτι η συγκεκριμενη πυραμιδα «φτιαχτηκε για μετα τον θανατο του Χεοπα»,οποτε επρεπε να ειναι ετοιμη οσο αυτος ηταν εν ζωη.Ο Χεοπας βασιλεψε για περιπου 22 χρονια.Αρα για να γινοταν αυτο εφικτο επρεπε να κοβονταν εξαπλασιοι ογκολιθοι την ημερα με αναλογο αριθμο εργατων.

 Το συμπερασμα ειναι πως εκεινοι δεν μπορουσαν να κοψουν τις πετρες.Μια εξηγηση που θεωρειται ως πιθανη, ειναι οι πετρες να μην κοπηκαν αλλα να κατασκευαστηκαν επι τοπου, μεσα σε τεραστια καλουπια. Κατι τετοιο ομως απαιτουσε γνωσεις αριστης γεωμετριας καθως και χημειας,το οποιο εκεινη την εποχη ηταν παρα πολυ δυσκολο και μονο οι Αρχαιοι Ελληνες το κατειχαν.



Ποιος ο λογος δημιουργιας τους


Η θεωρια που επικρατουσε μεχρι στιγμης,ηταν πως χρησιμοποιουνταν ως ταφοι των Φαραω. Ωστοσο ομως αυτο αντικρουεται απο καποια ευρηματα στις πυραμιδες στη Γκιζα, αφου δεν βρεθηκαν ουτε μουμιες αλλα ουτε και επιγραφες.Αρα συμπαιρενουμε οτι εκτος απο τοπος «φιλοξενειας των νεκρων Φαραω»,υπηρχε και καποιος αλλος λογος δημιουργιας τους.

Αν παρατηρησει καποιος τις διαστασεις της πυραμιδας του Χεοπα θα βρεθει αντιμετωπος με μια «ενοχλητικη συμπτωση»  αριθμων οι οποιοι αντιπροσωπευουν διαφορες αποστασεις.

- Για παραδειγμα ο αριθμος της παγκοσμιας σταθερας ( π = 3,14 ) ο οποιος ηταν αγνωστος στα χρονια του Χεοπα.Ετσι αν διαιρεσουμε τον λογο της περιμετρου της πυραμιδας (δηλαδη 4 * 231,927 = 927,708),με το υψος της πυραμιδας ( 147,649 ) , μας δινει τον αριθμο 6,283 δηλαδη 2π, οσο και ο λογος της ακτινας των πολων της Γης προς την περιφερεια της.
 - Το υψος της πυραμιδας ειναι 147,649 μετρα και το μηκος καθε πλευρας της ( 4 πλευρες ) ειναι 231,927 μετρα.
- Ακομα αν πολλαπλασιασουμε το υψος 147,649  με το ενα δις,μας δινει με μεγαλη προσεγγιση την αποσταση της Γης με τον Ηλιου.
- Το βαρος της πυραμιδας ειναι 5.273.000 τονοι, αν προσθεσουμε 15 μηδενικα στο τελος μας δινει το βαρος της γης.
- Επιπλεον η Βορεια πλευρα της πυραμιδας ειναι προσανατολισμενη παραλληλα με τον Βορειο πολικο αστερα.
- Ο αριθμος φ=1.618 η γνωστη Χρυση Τομη.Οπου η αναλογια της κοινης εξωτερικης περιοχης της πυραμιδας στον τομεα της βασης της ειναι ιση με τη χρυση αναλογια.Αυτο ειναι και το κυριοτερο γεωμετρικο μυστικο της πυραμιδας του Χεοπα.
-Στον θαλαμο του βασιλια διατηρειται σταθερα μια θερμοκρασια 18 βαθμων C,ανεξαρτητα απο την εξωτερικη θερμοκρασια της πυραμδας.


Το σχημα της πυραμιδας επισης δεν θεωρειται τυχαιο. Συμφωνα με ερευνες που εχουν γινει, εχει διαπιστωθει οτι σε αυτο το σχημα υπαρχει μια βιοκοσμικη ενεργεια.
Σε πειραμα που εγινε διαπιστωθηκε οτι ενα φυτο αναπτυχθηκε ταχυτερα οταν βρισκοταν μεσα στο σχημα σε σχεση με ενα ακριβως ιδιο φυτο που βρισκοταν εκτος αυτου.
 Επισης εχει αποδειχθει οτι ο χωρος αυτος δημιουργει αφυδατωση σε οποιον βρισκεται μεσα του.
Τελος γινεται λογος για τις ανεξηγητες ποσοτητες ραδιενεργειας στο εσωτερικο των πυραμιδων μετα απο μετρησεις που εγιναν με ανθρακα 14 ( ραδιοχρονολογηση ).Αξιζει να σημειωθει οτι πολλοι αρχαιολογοι εχουν χασει την ζωη τους εξαιτιας αυτης της επαφης.

Επισης στις πυραμιδες στο χωρο που επρεπε να βρισκονταν οι νεκροθαλαμοι υπαρχουν καποιου ειδους αεραγωγοι.Οπου αμα τους παρατηρησουμε καλυτερα φαινεται να εχουν τετοια κατευθυνση ωστε να «βλεπουν» συγκεκριμενους αστερισμους.Στο θαλαμο του βασιλεως οι αεραγωγοι ειναι στραμμενοι προς τον αστερισμου του Δρακοντα και του Ωριωνα,πραγμα που μας αφηνει ερωτηματικα ως προς αυτην την εμμονη με τους αστερισμους.


Εικασιες για εξωγιηνους και το «κουκουλωμα» μιας ακομα πυραμιδας


Μερικες θεωριες θελουν οι πυραμιδες να ειναι κατασκευασμα καποιου αρχαιοτερου πολιτισμου ο οποιος φιλοξενηθηκε και εζησε στην γη χιλιαδες χρονια πισω απο την χρονολογηση των πυραμιδων.Ο πολιτισμος αυτος φαινεται να ηταν πολυ προηγμενος σε σχεση με οποιονδηποτε αλλο και η αποδειξη της «δυναμης» του να ηταν η κατασκευη των πυραμιδων στις οποιες κρυβονται πολλοι αριθμητικοι γριφοι και γνωσεις σε σχεση με την μαθηση που υπηρχε εκεινο τον καιρο.

Αξιοσημειωτο ειναι το γεγονος πως οι πυραμιδες ταυτιζονται πολυ με τους αστερισμους σαν να θελουν να «περασουν» ή να δειξουν ενα μηνυμα ή μια τοποθεσια.Καποιοι κανουν λογο για μια «επαφη» διαφορετικων πολιτισμων,η οποια ανταλαξε γνωσεις και πολιτιστικα στοιχεια,επισφραγιζοντας αυτη την συμφωνια με την κατασκευη των πυραμιδων ως «δωρο».Αυτες οι θεωρειες στηριζονται στο οτι η χρονολογηση των πυραμιδων ξεπερνα το 13.000 π.Χ και οτι η κατασκευη τους εκεινη την εποχη ηταν κατι το αδιανοητο,χωρις καποιες στοιχειωδεις γνωσεις και εργαλεια.

Σε αυτες τις θεωρειες προστιθενται και καποιες αλλες που κανουν αναφορα για την υπαρξη μιας ακομα πυραμιδας στην νεκροπολη της Γκιζας.Συμφωνα με αυτες τις θεωρειες ειτε «ξηλωθηκε» ειτε καλυφτηκαν τα ερειπεια της ( γινεται λογος οτι ειχε καταρευσει σε καποιο σημειο ) με σκοπο να μην γινει ποτε γνωστο το σωστο μοντελο της αστρονομικης κλιμακας αναμεσα στις Πυραμιδες και τους Αστερες με την ζώνη του Ωριωνα.Υποστηριζεται οτι με την θεση που κατειχε η πυραμιδα,και βαζοντας την με τις αλλες τρεις σε αστρονομικη κλιμακα προκυπτουν καποιοι «απαγορευμενοι» αστρικοι χαρτες...Το τι μπορει να δειχνουν ειναι αγνωστο...


Οι πυραμιδες θα ειναι για παντα ενα μεγαλο μυστηριο το οποιο θα απασχολει την ανρωποτητα για πολυ ακομα καιρο,καθως οι αποψεις για αυτες διιστανται..






Προτεινομενες Ταινιες



                                                    Τριγωνο των Βερμουδων

Triangle ( 2009 )                 
















Προμνησια

Deja vu ( 2006 )                                                                                      Mr. Nobody ( 2009 )
                                                                                                                                                                 
                                                                                        







                                                                                                                                                                    
Τζακ ο αντεροβγαλτης

From hell ( 2001 )
















                                                       Dr Holmes serial killer


The collector ( 2009 )                                                                                                
















Η χαμενη Ατλαντιδα



Οσοι ασχοληθηκαν με την Ατλαντιδα ( στα Αρχαια Ελληνικα: Ἀτλαντις νῆσος ), ξεκινησαν με το ερωτημα: Προκειται για μυθικη ή πραγματικη χωρα; Απο τα παναρχαια χρονια αποτελουσε αινιγμα και μυστηριο.
Ο θρυλος για τη χαμενη Ατλαντιδα ειναι ξακουστος σε ολο το κοσμο. Στις παραδοσεις διαφορων λαων μνημονευεται σαν ενα μεγαλο νησι ή μια μεγαλη χωρα ( ''Ποσειδωνις" ή "Ατλαντα" ) με αναπτυγμενο πολιτισμο, που καταποντιστηκε στη θαλασσα...

Συμφωνα με πηγες απο τα παναρχαια χρονια επιβεβαιωνεται πως υπηρξε ενας λαος με το ονομα Ατλαντες  ή Τιτανες ( βεβαια μαλλον οχι οπως τους φανταζομαστε σημερα,κανοντας αναφορες κυριολεκτικα για γιγαντες,αλλα ισως να ηταν λιγο πιο ανεπτυγμενοι σωματικα απο τους συνηθισμενους ανθρωπους ) .Ο λαος αυτος αφησε τα ιχνη του σε πολλα σημεια της γης. Η μνημη του περασε σε πολλους θρυλους,δοξασιες,λατρειες και παραδοσεις. Κανενας απο τους αρχαιους και μεταγενεστερους συγγραφεις και ερευνητες δεν αμφισβητησε την υπαρξη του λαου που ονομαζοταν Ατλαντες.Γεγονος που δεν μας αφηνει αμφιβολια για την υπαρξη τους.Διαφωνια υπαρχει ωστοσο ως προς τον τοπο που κατοικουσαν.

Αναφορες στην Αρχαια Ελλαδα


Στις περιγραφες του φιλοσοφου Πλατωνα ( διαλογους του Πλατωνα «Τιμαιος» και «Κριτιας» ), η Ατλαντιδα βρισκοταν «περα απο τις Ηρακλειες στηλες» ( το σημερινο Γιβραλταρ ,οπου οι αρχαιοι Ελληνες πιστευαν οτι ηταν η ακρη του κοσμου ).

 Ηταν μια ισχυρη ναυτικη δυναμη που ειχε κατακτησει πολλα μερη της δυτικης Ευρωπης και Λυβικης, περιπου 9.000 χρονια πριν τον Σολωνα (δηλαδη το 9560 π.Χ.). Μετα απο μια αποτυχημενη προσπαθεια να εισβαλει στην Αττικη ( Αθηνα ), η Ατλαντιδα βυθιστηκε μυστηριωδως «σε μια μονο ημερα και νυχτα ατυχιας».
Συμφωνα με καινουργιες ερευνες αποδεικνυεται οτι υπαρχει πιθανοτητα να υπηρξε η Ατλαντιδα στον Ατλαντικο ωκεανο και ο Πλατωνας να ελεγε την αληθεια.

Μερικες αναφορες για την Ατλαντιδα υπαρχουν στον «Τιμαιο» :

 - Αυτη η δυναμη ξεπροβαλε απο το «Πελαγος του Ατλαντα» («Ατλαντικο Ωκεανο»), το οποιο ηταν πλευσιμο, και ειχε ενα νησι που βρισκοταν μπροστα απο τα στενα των Ηρακλειων Στηλων.
- Το νησι ηταν μεγαλυτερο απο τη Λιβυη και την Ασια μαζι,, και ηταν ενας δρομος προς αλλα νησια, που αν απο αυτα περνουσες  μπορουσες να φτασεις στην απεναντι ηπειρο ( εννοει  την Αμερικη ) που περιελαμβανε τον αληθινο ωκεανο ( Ειρηνικο Ωκεανο ).

Και συνεχιζονται στον «Κριτια» :

- Αλλα κατοπιν βυθιστηκε απο ενα σεισμο και δεν εμεινε τιποτε αλλο παρα ενα αδιαβατο λασπονερο, που εμποδιζε το ταξιδι σε οποιοδηποτε αλλο μερος του ωκεανου.
- Οι Αιγυπτιοι περιεγραψαν την Ατλαντιδα ως ενα νησι περιπου 700 χλμ. σε πλατος, αποτελουμενο κυριως απο βουνα στο βορειο μερος και κατα μηκος της ακτης, και με μια μεγαλη στενομακρη πεδιαδα στα νοτια που εκτεινοταν σε μια κατευθυνση 600 χλμ. και 400 χλμ. στην αλλη.

Αλλες αναφορες εχουμε και απο τον αρχαιο ιστορικο Πλουταρχο στο εργο "βιος του Σολωνα".Ο Πλουταρχος μας δινει αρκετα στοιχεια για την Ατλαντιδα και μαλιστα χρησιμοποιει τη λεξη ιστορια οταν αναφερεται σ' αυτην. Επισης σε πολλα σημεια των εργων του αναφερεται στο οτι διαφορες δοξασιες των αρχαιων ξεκινανε απο τη χαμενη Ατλαντιδα.

Ακομα ο αρχαιος φιλοσοφος Πρόκλος στο βιβλίο του "Υπομνήματα στο Πλατωνικό έργο" βεβαιώνει οτι οταν επισκεφτηκε την Αίγυπτο,και πριν απο αυτον και ο Σόλωνας, είδε τις πλάκες με τα ιερογλυφικά αρχαιογράμματα απο τα οποια οι ιερείς της Σάιδας ( αρχαιοτάτης θρησκευτικής πρωτεύουσας της Αιγύπτου ) του αποκάλυψαν τα πανάρχαια μυστικά που ήταν γραμμένα.

Στα οποια γινοταν αναφορα για τους Άτλαντες :

- Hρθαν από τα Δυτικά, από μια τεραστια νήσο του μεγάλου ωκεανού ( Ατλαντικού ).
-Το ισχυρό έθνος των Ατλάντων  κατέκτησε σχεδόν όλα τα παράλια των χωρών της Μεσογείου από βορρά και το νότο κι΄ έφτασε μέχρι τον Περσικό κόλπο. Οι Άτλαντες δεν κατόρθωσαν να κατακτήσουν την Αττική, γιατί τα στρατεύματά τους νικήθηκαν από αυτους ( Αθηναίους )...
-Γινεται ιδιαιτερη αναφορα για την λατρεια που ειχαν ως προς το προσωπο του Ποσειδωνα και του ταυρου.
-Ήταν ενα έθνος πολυ πολιτισμένο και ισχυρό.
-Και κατά την τελευταία θεομηνία αυτο το εθνος καταποντίστηκε καθως και πολλες περιοχές της γης συγκλονίστηκαν από σεισμούς. Μερικά παράλια κατακλύστηκαν από τη θάλασσα και έγιναν καταστροφές.

Αναφορες απο τους σύγχρονους ερμηνευτές του 20ού αιώνα

Γινεται αναφορα οτι τα νησιά του Αιγαιου,κυριως η Σαντορινη (λογω της καταστροφής της από το ηφαίστειο ) και η Κρήτη ( με την «εξαφανιση» του ξακουστου Μινωικου πολιτισμου,μετά από έναν μεγάλο σεισμό και πλημμύρα ), έχουν συνδεθεί ιδιαίτερα με τις παραδόσεις για τη χαμένη Ατλαντίδα.Ορισμενοι ερευνητες τοποθετούν την Ατλαντίδα στο Αιγαίο και συγκεκριμένα στη Σαντορίνη ( Γαλανόπουλος ) ή στην Κρήτη (J.V. LUCE ).Πραγμα το οποιο ομως δεν μπορει να σταθει,καθως στις ανασκαφες δεν βρεθηκε κατι που να το αποδεικνυει.

Η θεωρια αυτη θελει την Ατλαντιδα να αποτελουταν από την Κρήτη μέχρι το Σούνιο της Αττικής και την Εύβοια.Στην συνεχεια ομως θρυμματίστηκε, από ηφαίστεια και σεισμούς και τα μεγαλύτερα κομμάτια της ξηράς βούλιαξαν και το χώρο τους κατέλαβαν τα νερά που εισόρμησαν από τον Ατλαντικό ωκεανό και από τη θάλασσα της Αιθιοπίας, ή την Τριτωνίδα λίμνη της Σαχάρας.

Παντως συμφωνα με τον Ιγνάτιο Ντόνελλυ και μερικους αλλους νεότερους Ατλαντολόγους κανουν λογο ότι τα νησιά του Αιγαίου και η Κρήτη κατακτήθηκαν τα πανάρχαια χρόνια από τους Άτλαντες και οχι οτι η Ατλαντιδα βρισκοταν εκει.



Οι χρονιες αναζητησεις και τα προσφατα ευρηματα

Η αναζήτηση της Χαμένης Ατλαντίδας δεν σταματά ποτέ, γι’αυτό ερευνητές και αρχαιολόγοι σε όλον τον κόσμο διεξάγουν συχνά έρευνες με την ελπίδα ότι ο μύθος θα αποδειχθεί πραγματικότητα.


Το 2004 ένας Αμερικανός ερευνητης χρησιμοποίησε σόναρ για να εντοπίσει τη Χαμένη Ατλαντίδα ανάμεσα στη θαλάσσια περιοχή της Κύπρου και της Συρίας.

 Tο 2007 σουηδοί ερευνητές υποστήριξαν ότι υπάρχουν ενδείξεις που τοποθετούν την Ατλαντιδα στο «Doggerland» της Βόρειας Θάλασσας.Το «Doggerland» ίσως να ήταν κάποτε η πραγματική καρδιά της Ευρώπης,καθως ευρηματα κανουν λογο οτι εκτεινόταν από την Σκωτία έως την Δανία και ειχε πληθυσμό περιπου 12.000 κατοίκους.Οι ερευνητές υποστηρίζουν πως η περιοχή χτυπήθηκε από ένα καταστροφικό τσουνάμι.

 Το 2010 Αμερικανικη ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε μια δορυφορική φωτογραφία μιας βυθισμένη πόλης για να λύσει το αρχαίο αυτο μυστήριο. Η πρωτοτυπία των ερευνητών είναι ότι δεν έψαξαν την Ατλαντιδα στη θάλασσα,αλλα στην στερια.
 Η μελέτη της φωτογραφίας οδήγησε την ομάδα στην πόλη Cadiz της νοτιοδυτικής Ισπανίας. Εκεί πιστεύουν οι ερευνητές ότι βρισκεται θαμμένη στους απέραντους βάλτους. Αρχαιολόγοι και γεωλόγοι χρησιμοποιησαν ραντάρ υπεδάφους, ψηφιακούς χάρτες και τεχνολογία υποβρύχιων συστημάτων βρισκοντας αρχαιολογικά ευρήματα οικισμών στην κεντρικη Ισπανια.

Οι ερευνητες πιστεύουν ότι οι κάτοικοι της Ατλαντίδας μεταφέρθηκαν εκει για να κατοικήσουν, μετά την καταστροφή της γενετειρας τους από ενα γιγαντιαίο τσουνάμι ( ένα τέτοιο κύμα μπορεί να σαρώσει ακόμα και σχεδόν 100 χιλιόμετρα ενδοχώρας ) που την έθαψε κάτω από τόνους λάσπης.Το επόμενο βήμα για τους ερευνητές είναι να ξεκινήσουν ανασκαφές στην περιοχή των βάλτων, καθώς και στην κεντρική Ισπανία, όπου εκει βρίσκονται πιθανοτατα οι οικισμοί των κατοίκων της Ατλαντίδας που σώθηκαν.
 
Το 2011 μια εταιρεία μελέτης για την σεισμική δραστηριότητα στην περιοχή του Βόρειου Ατλαντικού Ωκεανού με τη βοήθεια της βυθομετρικής- ακουστικής απεικόνισης συγκέντρωσε υποθαλάσσια δεδομένα, τα οποία ανέλυσε σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές.
Το αποτέλεσμα ήταν η εικόνα που βλέπετε, μία περιοχή μεγάλου γεωλογικού ενδιαφέροντος ηλικίας 65 εκατομμυρίων ετών, με ποταμούς, δάση και βουνά, η οποία θα μπορούσε να είναι η χαμένη Ατλαντίδα!

Το ιδιο ετος μια αλλη ομάδα υποβρύχιων αρχαιολόγων υποστήριξε ότι οι φωτογραφίες που πάρθηκαν κάτω από την θάλασσα της Καραϊβικής, αποκαλύπτουν συντρίμμια από πυραμίδες που προηγούνται χρονολογικά αυτών της Αιγύπτου.Παραλληλα Αμερικανοί και Γάλλοι ερευνητές εντόπισαν στο βυθό της Καραϊβικής μια κρυστάλλινη πυραμίδα, μεγαλύτερη από αυτή του Χέοπα.

Ο Νίκι Γουάιτ, γεωλόγος από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ δηλωσε :

«'Οταν κάναμε την τρισδιάστατη απεικόνιση της θαμμένης περιοχής, είδαμε κάτι που έμοιαζε με κομμάτι ξηράς κάποιας χώρας.Θα μπορούσαμε να το πούμε απολίθωμα ενός αρχαίου τοπίου το οποίο διατηρήθηκε περίπου δύο χιλιόμετρα κάτω από τον πυθμένα της θάλασσας».

Η περιοχή την οποία ερεύνησαν οι επιστήμονες βρίσκεται σε απόσταση περίπου 10.000 τετρ. χλμ. δυτικά των νησιών Όρκνι και Σέτλαντ, ενώ δεν αποκλείουν ένα μεγάλο κομμάτι της να ενώθηκε με τα εδάφη της σημερινής Σκοτίας και να εκτείνεται μέχρι τη Νορβηγία!

Τα στοιχεία που βρήκαν τους οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι η βυθισμένη περιοχή κάποτε βρισκόταν πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, αφου πρωτα είχε αναδυθεί από το βυθό της.

Αυτό που προβληματίζει τους ειδικούς είναι ο χρόνος μέσα στον οποίο πραγματοποιήθηκε η ανάδυση και στη συνέχεια η επαναβύθιση του χαμένου τοπίου.
 «Τα στοιχεία που έχουμε στη διάθεσή μας, λένε ότι αυτό μάλλον έγινε μέσα σε διάστημα 2,5 εκ. ετών – ένα χρονικό περιθώριο ιδιαίτερα μικρό από γεωλογικής απόψεως», εξηγεί ο επικεφαλής.

Τα πιο πρόσφατα ευρήματα που σχετίζονται με την ύπαρξη της βυθισμένης ηπείρου, ειναι από μία ομάδα βραζιλιάνων και ιαπώνων επιστημόνων που ανακάλυψαν στον Νότιο Ατλαντικό Ωκεανό τεράστιους πετρώδεις σχηματισμούς.Την ερευνα συμπληρωσαν ακομα Καναδοί επιστήμονες οι οποιοι εντόπισαν, σε βάθος 183 μέτρων με την βοηθεια υποβρύχιου ρομπότ, ερείπια κτιρίων, σφίγγες, τέσσερις γιγάντιες πυραμίδες και ενα άγαλμα.,στην περιοχή του Τριγώνου των Βερμούδων.

 Θεωρειες και ενδειξεις για την υπαρξη της Ατλαντιδας

Διαφορες θεωρειες θελουν την Ατλαντιδα να εχει βυθιστει τμηματικα και σε διαφορετικες  χρονικες περιοδους αμα αναλογιστουμε την τεραστια εκταση που κατειχε ( συμφωνα με τις αναφορες και τα ευρηματα ).Ο λογος γινεται για τους τεσσερις κατα σειρα περιφημους κατακλυσμους οι οποιοι συμπίπτουν χρονικά με το τέλος των τεσσάρων ευρωπαϊκών παγετώνων.
Στον πρωτο κατακλυσμο οι καταποντισμοι ηταν τρομεροι καθως βυθίστηκαν τεραστιες εκτασεις στεριας της Ατλαντιδος και απέμειναν γυρω στα δέκα μεγάλα νησιά που αποτελούσαν μια θαλάσσια ομοσπονδία.
Στον δεύτερο κατακλυσμό , βυθίστηκαν κι άλλα εδάφη με αποτελεσμα να απομεινουν μόνο δύο μεγάλα νησιά, η Ρούτα ή Βαλλάν ( στο βόρειο ημισφαίρειo ) και η Δάιντα ή Άβαλον ( στο νότιο ημισφαίριο ).
Στον τρίτο κατακλυσμό, απέμεινε μονο ένα μεγάλο νησί που οι αρχαιοι ονόμασαν ''Ποσειδωνίς'' αλλα και αυτο με την σειρα του βυθίστηκε στον τελευταιο μεχρι τωρα κατακλυσμο.

Αν αναλογιστουμε αυτον τον σταδιακο καταποντισμό της ηπείρου, τους κατακλυσμους και τους παγετωνες θα διαπιστωσουμε οτι συνεβαλαν στην σταδιακη αλλαγη του κλιματος της Ευρωπης.Εκεινο το διαστημα η Ευρωπη ηταν καλυμενη απο παγους, οι οποιοι τελικως ελιωσαν αφου το θερμό ρεύμα του κόλπου του Μεξικού βρήκε διέξοδο προς τις Βόρειες ακτές της.

Αλλες θεωριες κανουν λογο για τις «συνηθειες» που απεκτησαν μετεπειτα αλλοι πολιτισμοι οπως η Αρχαια Ελλαδα,η Αιγυπτος και οι Ιβηρες απο τους Ατλαντες.Ενα ζωντανο παραδειγμα ειναι η λατρεια που ειχαν αυτοι οι πολιτισμοι για τον ταυρο.Οι Ατλαντες ειχανε σε μεγαλη εκτιμηση τον ταυρο,κανοντας ιδιαιτερες μνειες ως προς αυτον,καθως τον ειχαν συνδεσει με τους βασιλιαδες τους οι οποιοι τον αντιμετωπιζαν σε τακτα χρονικα διαστηματα αποδεικνυοντας αν ειναι αξιοι της βασιλειας τους.

Καποια περιεργα ευρηματα γιγαντιων σκελετων στο Μεξικο,στην Νεβαδα και στην Σαντα Μαρια του Λ.Α.,κανουν λογο για τους τελευταιους κατοικους της Ατλαντιδας ( σε αναφορες απο το παρελθον,οι Ατλαντες περιγραφονταν ως γιγαντες με μεσο ορο υψους στα 5 μετρα ) τα οποια
συμπιπτουν χρονολογικα με την καταστροφη της Ατλαντιδας.

Ακομα η κρυσταλλοποιημενη λαβα που βρεθηκε στα βαθη του Ατλαντικου ωκεανου,αποδεικνυει οτι καποτε υπηρχε εκει ενα νησι ή μια ηπειρος που βυθιστηκε αφου η λαβα κρυσταλλοποιειται μονο οταν ερθει σε επαφη με τον ατμοσφαιρικο αερα.


Τελος γινονται αναφορες ως προς καποια περιεγα συμβαντα που λαμβανουν χωρα στην περιοχη του Ατλαντικου Ωκεανου.Οπως αυτες που λεγονται για εκατομμυρια μαζικους θανατους ποντικων που πηδούν στην θάλασσα από τις Βόρειες ακτές της Ευρώπης και κολυμπούν προς ένα νησί που πλεον δεν υπαρχει.
Η' αυτες που θελουν παρα πολλα σε αριθμους αποδημιτικα πουλια να προσπαθουν να προσγειωθουν σε καποιο σημειο κοντα στην θαλασσα των Σαργασσών,χωρις ομως καποιο αποτελεσμα αφου το μονο που υπαρχει εκει ειναι μια απεραντη θαλασσα.
Η' το περιεργο ταξιδι των χελιων παλι προς την θαλασσα των Σαργασσων,τα οποια συμφωνα με τους ειδικους ακολουθουν ενστικτωδως τη ροή ενός παλιού ποταμού ( ο  οποιος πλεον δεν υπαρχει ) για να γεννησουν τα αυγα τους.

Η Ατλαντιδα θα παραμενει για παντα ενα μεγαλο μυστηριο....Το οποιο ελπιζουμε μια μερα να λυθει.
Μεχρι τοτε η αναζήτησή της συνεχίζεται…





  Το τριγωνο των Βερμουδων

 

 

 

Το Τρίγωνο των Βερμούδων, επίσης γνωστό ως «Τρίγωνο του διαβόλου», είναι μια περιοχή στο δυτικό τμήμα του Βόρειου Ατλαντικου Ωκεανου.Eίναι η νοητή περιοχή νοτιοανατολικά του Μαϊάμι των ΗΠΑ όπου έχουν χαθεί αρκετά πλοία και αεροσκάφη κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες και με τρόπο ανεξήγητο.

Η περιοχή ορίζεται από τις Βερμούδες, το Μαϊάμι της Φλόριντα και το Σαν Χουάν του Πουέρτο Ρίκο καλύπτοντας μια θαλάσσια περιοχή 500.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων.Οι πλευρές του τριγώνου έχουν μήκος 1.000 ναυτικά μίλια η καθεμιά και το ύψος του είναι 886 μίλια (1 ν.μίλι = 1.852 μέτρα).

Το Τρίγωνο των Βερμούδων δεν θα το βρείτε σε κανέναν επίσημο χάρτη, ούτε και θα καταλάβετε ότι κινείστε στα χωρικά του ύδατα αν βρισκεστε σε αυτο.Καθως οι επίσημες θαλάσσιες Αρχές δεν το αναγνωρίζουν ούτε και καταγράφουν τα χρονικά του, κάνοντας λόγο για μια «φανταστική περιοχή».Ομως τα πλοία και τα αεροσκάφη που έχουν χαθεί στα όριά του μόνο φανταστικά δεν είναι!

 Σύμφωνα με κάποιους ερευνητές ωστόσο, πρόκειται πέρα για πέρα  ενα πραγματικό μέρος, με δεκάδες εξαφανίσεις αεροπλάνων, πλοίων και ανθρώπων, χωρίς να υπάρχει λογική εξήγηση για τα συμβάντα.

Τα τελευταία 100 χρόνια, στο διαβόητο τρίγωνο έχει σημειωθεί ένας αξιοσημείωτος αριθμός περίεργων εξαφανίσεων που δεν δικαιολογείται από τους κοραλλιογενείς υφάλους που αποτελούσαν ανέκαθεν φόβητρο για τους ναυτικούς.

Αναφορές κάνουν λόγο για πάνω από 100 χαμένα αεροσκάφη και πλοία στην περιοχή, με το τιμημα σε ανθρώπινες ζωές να ανέρχεται πανω απο τις 1.000. Η αμερικανική ακτοφυλακή συνεχίζει ωστόσο να ισχυρίζεται ότι τίποτα το περίεργο δεν συμβαίνει στο Τρίγωνο των Βερμούδων και ότι οι αριθμοί αυτοί δεν αποκλίνουν από το κανονικό...

Το 1975, η Mary Margaret Fuller, εκδότρια του περιοδικού «Fate», επικοινώνησε με τη λονδρέζικη Lloyd's για στατιστικά ασφαλιστικών καλύψεων σε ατυχήματα που είχαν σημειωθεί στα όρια της περιοχής που ονομαζόταν κοινώς «Τρίγωνο του Διαβόλου». Σύμφωνα με τα αρχεία της Lloyd's, 428 σκάφη φέρεται να είχαν εξαφανιστεί από από προσώπου γης στην εικοσαετία από το 1955 ως το 1975. Η ίδια εταιρία σημείωνε ωστόσο στο υπόμνημά της ότι η συχνότητα των εξαφανίσεων σκαφών στην περιοχή δεν ήταν αξιοσημείωτα μεγαλύτερη από άλλα μέρη του πλανήτη...


Ο Gian J. Quasar ωστόσο, συγγραφέας του μνημειώδους «Into the Bermuda Triangle: Pursuing the Truth Behind the World's Greatest Mystery» ισχυρίζεται ότι η Lloyd's δεν ασφαλίζει μικρά σκάφη, γι' αυτό και δεν κρατά αρχεία από ιδιωτικά γιοτ και μικρά αεροσκάφη. Στη δική του έρευνα, πιέζοντας για 12  ολοκληρα χρόνια την αμερικανική ακτοφυλακή να του αποκαλύψει τα ντοκουμέντα καταγραφής εξαφανίσεων στην περιοχή, ο αριθμός των δηλωμένων ως χαμένων σκαφών ανέρχεται στα 300 σε διάρκεια δύο μόλις ετών.



«Το Χαμένο Σμήνος»

Το μυστήριο του Τριγώνου των Βερμούδων υπάρχει επισήμως στα καταγραμμένα χρονικά και τα μυαλά των ανθρώπων από την πρώτη προβεβλημένη από τον Τύπο υπόθεση εξαφάνισης του 1945, με τα πέντε αμερικανικά αεροσκάφη που χάθηκαν στην περιοχή.

Στης 5 Δεκεμβριου του 1945,πέντε βομβαρδιστικά του αμερικανικού ναυτικού τύπου ΤΒΜ Avenger με πλήρωμα 14 ανδρών, που συμμετείχαν σε άσκηση (η λεγομενη πτήση 19) , εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς στο διαβόητο Τρίγωνο των Βερμούδων. Η ομάδα αυτή των αεροπλάνων, που θα μείνει στην ιστορία ως το «Χαμένο Σμήνος», δεν είναι φυσικά το μόνο περίεργο περιστατικό εξαφάνισης στην περίφημη θαλάσσια περιοχή.

 Η σύνοψη της ιστορίας είναι η εξής: μια καλοκαιρινή μέρα, σε μια περιπολία ρουτίνας, 5 έμπειροι πιλότοι άρχισαν να εκπέμπουν σήματα ότι είχαν χαθεί, οι πυξίδες τους « λειτουργούσαν σαν τρελες» και «όλα πήγαιναν στραβά». Ήταν η τελευταία φορά που θα έδιναν σημεία ζωής και οι εκτεταμένες έρευνες του ναυτικού δεν θα απέδιδαν καρπούς. Όσο για τα δύο υδροπλάνα PBM-5 του ναυτικού που βγήκαν επιτόπου για να ψάξουν τα χαμένα αεροσκάφη της πτήσης 19, το ένα έμελλε να ακολουθησει την μοιρα των πεντε βομβαρδιστικων...
Ο πύργος ελέγχου καταγράφει τις φωνές διαφόρων πιλότων της πτήσης οι οποίοι ακούγονται αποπροσανατολισμένοι....

Καποια λογια απο τις συνομιλιες ηταν τα εξης:
«Δε μπορούμε να βρούμε τη δύση. Όλα είναι λάθος. Δε μπορούμε να είμαστε σίγουροι για οτιδήποτε. Ακόμα κι ο ωκεανός δεν είναι όπως θα έπρεπε.»
Τελος τα τελευταία λόγια που ακουστήκαν από την Πτήση 19 ήταν :
- «Φαίνεται να μπαίνουμε σε άσπρα νερά. Είμαστε εντελώς χαμένοι»....

Οι παραπάνω διάλογοι δημοσιοποιήθηκαν το 1962 στο άρθρο του A. Eckert με τίτλο Lost Patrol.




Το «Τρίγωνο του Διαβόλου» και οι ιστορίες εξαφανίσεων

Ωστοσο δεν είναι εύκολο να ξεδιαλύνει πλέον κανείς τα χρονικά του μύθου από τα πραγματικά γεγονότα. Ξακουστό παράδειγμα ειναι το πλοίο «Mary Celeste», που βρέθηκε το 1872 να επιπλέει αμέριμνο και... ακυβέρνητο, χωρίς ίχνος ανθρώπινης παρουσίας εντός του. Κι ενώ φιγουράρει ως ένα από τα πλέον διαβόητα ντοκουμέντα για τη δράση του Τριγώνου του Διαβόλου, στην πραγματικότητα το πλοίο βρέθηκε εκατοντάδες μίλια μακριά από το Τρίγωνο...



Μια αλλη αναφορα γινεται κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου,οπου το πλοίο «U.S.S. Cyclops» πήρε την εντολή στις 9 Ιανουαρίου του 1918 να καταπλεύσει στη Βραζιλία για ανεφοδιασμό των βρετανικών πλοίων που έπλεαν στον νότιο Ατλαντικό. Το πλοίο, επιστρέφοντας από το Ρίο ντε Τζανέιρο στις 16 Φεβρουαρίου, έκανε μια μικρή στάση στα νησιά Μπαρμπέιντος στις 3-4 Μαρτίου. Έκτοτε κανείς δεν ξανάκουσε νέα του. Το πλήρωμα και οι 306 επιβάτες του θα εξαφανίζονταν μια και καλή...



Η σκυταλη διδεται στις 28 Δεκεμβρίου του 1948, οπου ο κυβερνήτης Robert Lindquist της εμπορικής πτήσης NC-16002 πιλόταρε το επιβατικό του αεροσκαφος από το Σαν Χουάν του Πουέρτο Ρίκο στο Μαϊάμι της Φλόριντα. Πλησιάζοντας στο Μαϊάμι, ζήτησε από τον πύργο ελέγχου άδεια προσγείωσης, στην απάντηση ωστόσο του πύργου δεν υπήρξε απόκριση. Το αεροπλάνο δεν έφτασε ποτέ στον προορισμό του και κανείς δεν το ξαναείδε έκτοτε....



Στην συνεχεια μεταφερομαστε στο «S.S. Marine Sulphur Queen» το οποιο ήταν ένα τάνκερ που μετέφερε 15.000 τόνους θειάφι από το Beaumont του Τέξας στο Norfolk της Βιρτζίνια. Η τελευταία επικοινωνία με το πλοίο έγινε στις 3 Φεβρουαρίου του 1963, με τον καπετάνιο να αναφέρει μονο πληροφορίες ρουτίνας. Το πλοίο δεν θα έφτανε ποτέ στον προορισμό του, ενώ η ακτοφυλακή που βγήκε στο κατόπι του, το μόνο που κατάφερε να βρει ήταν ένα σωσίβιο από το «Sulphur Queen»...




Τελος μια ξάστερη νύχτα του 1965, το έμπειρο πλήρωμα του αεροσκάφους της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας [440η Πτέρυγα Μάχης] ταξίδευε από το Μιλγουόκι στις Μπαχάμες. Στην επικοινωνία πιλότου και πύργου ελέγχου δεν αναφέρθηκε τίποτα ανησυχητικό, το αεροσκάφος θα χανόταν ωστόσο στους αιθέρες και δεν θα έφτανε ποτέ στις Μπαχάμες. Καμία εξήγηση δεν δόθηκε ποτέ για την εξαφάνιση του Αεροσκάφους 680.





Παραφυσικη δραστηριοτητα?

Διάφοροι αστικοί μύθοι έχουν αποδώσει αυτές τις εξαφανίσεις σε παραφυσικη δραστηριότητα ή σε εξωγήινα όντα. Τεκμηριωμένα αποδεικτικά στοιχεία, ωστόσο, δείχνουν ότι ένα σημαντικό ποσοστό των περιστατικών περιγράφηκαν ανακριβώς ή «διανθίστηκαν» από μεταγενέστερους συγγραφείς, και πολλές επίσημες υπηρεσίες έχουν δηλώσει ότι ο αριθμός και η φύση των εξαφανίσεων στην περιοχή είναι παρόμοια με οποιαδήποτε άλλη περιοχή του ωκεανού. Σύμφωνα με την Αμερικανική Ακροφυλακή, πρόκειται περί μύθου, καθώς κανένα ίχνος κάποιου υπερφυσικού φαινομένου δεν εντοπίστηκε στον συγκεκριμένο χώρο, ύστερα από έρευνες.

Το Τρίγωνο των Βερμούδων είναι από τις περιοχές του πλανήτη που έχουν αναφερθεί από τις πιο πλούσιες παρατηρήσεις εξωγήινης δραστηριότητας στη Γη. Δεν αποτελεί λοιπόν μυστήριο πως οι απαγωγές εξωγήινων έχουν προταθεί ως λύση για τις μυστηριώδεις εξαφανίσεις σκαφών! Κι αν δεν φτάνει αυτό, υπάρχει και η θεωρία, που συγκεντρώνει μάλιστα αρκετούς πιστούς, ότι το Τρίγωνο του Διαβόλου λειτουργεί ως πύλη για άλλους πλανήτες...

Κι αυτό γιατί, αν συνδυαστεί με την άλλη περίφημη θεωρία, ότι το Τρίγωνο φιλοξενεί δηλαδή την Ατλαντίδα (η οποια βρεθηκε), η απόκρυφη τεχνολογία της χαμένη πόλης θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για εξωγήινη επικοινωνία. Στην Ατλαντίδα λεγεται πως ζούσαν εξωγήινοι από τους αστερισμούς των Πλειάδων....

H επιστημονικη ερευνα

Υπάρχουν αμέτρητες θεωρίες σχετικά με τις μυστηριώδεις εξαφανίσεις,οι πιο κοντινές στην πραγματικότητα είναι αυτές που σχετίζονται με φυσικά φαινόμενα.
Για παράδειγμα, ένα χαρακτηριστικό φυσικό φαινόμενο της περιοχής είναι ότι οι πυξίδες δείχνουν τον πραγματικό Βορά, ή μάλλον, ο πραγματικός Βοράς συμπίπτει με το μαγνητικό Βορά. Το ίδιο βέβαια συμβαίνει και στη θαλάσσια περιοχή της Ιαπωνίας. Επίσης η περιοχή φημίζεται για τις ισχυρές θαλάσσιες δίνες και τα κενά αέρος.

 Μια αλλη απαντηση βρίσκεται κάτω από τον πυθμένα της θάλασσας, το γνωστο στο ευρυ κοινο φυσικο αεριο (μεθανιο) που κρυβει η περιοχη.Οι εταιρείες εξόρυξης πετρελαίου που χρησιμοποιούν πλωτές εξέδρες στη Βόρεια θάλασσα αντιμετωπίζουν πολλά χρόνια τώρα τον κίνδυνο να χτυπήσουν σε φλέβα φυσικού αερίου.Το αποτέλεσμα σε μια τέτοια περίπτωση είναι καταστροφικό για την εγκατάσταση η οποία καταρρέει, ενώ στην χειρότερη περίπτωση μπορεί και να ανατιναχθεί. Εξαιτίας αυτού του φαινομένου έχουν καταστραφεί περισσότερες από 40 πλωτές εξέδρες εξόρυξης πετρελαίου σε όλο τον κόσμο.

Και μεταφερομαστε τωρα στις Βόρειες ακτές της Βρετανίας,οπου  οι ντόπιοι έχουν την δικια τους <<εκδοχή>>  του τριγώνου των Βερμούδων, το λεγομενο  Witch Ground (περιοχή των μαγισσών). Μέχρι που επιστήμονες εξερευνησαν το βυθό της περιοχής και  ανακάλυψαν ένα παράξενο εύρημα τριακόσια μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας: Το ναυάγιο ενός μεγάλου σιδερένιου ψαράδικου σκάφους το οποίο μάλιστα έχει επικαθίσει στο βυθό με ένα ασυνήθιστο τρόπο.

Αμέσως σχηματίστηκε μια ομάδα αποτελούμενη από επιστήμονες θαλασσίων ερευνών, γεωλόγους, συμβούλους μεγάλων ναυτιλιακών επιχειρήσεων και ένα Βρετανικό κανάλι που ειδικεύεται στα ντοκιμαντέρ. Η ομάδα έφτασε στην περιοχή με όλο τον απαιτούμενο εξοπλισμό, ένα ειδικό μη-επανδρωμένο υποβρύχιο, κάμερες και το πλωτό τους εργαστήριο.

Το βαθυσκάφος εξέτασε καταρχήν το ναυάγιο και επιβεβαίωσε αυτό που είχαν δει οι πρώτοι που το ανακάλυψαν. Το πλοίο είχε βυθιστεί απότομα, σαν να είχε πέσει σε ελεύθερη πτώση από μεγάλο ύψος. Είχε δε κατακαθίσει στον πυθμένα της θάλασσας με το κύτος. Συνήθως τα ναυάγια όταν βυθίζονται, κάθεται πρώτα η πρύμνη λόγω βάρους της μηχανής, ή η πλώρη αν έχει ρήγμα μπροστά όπως π.χ. έγινε στον Τιτανικό. Αυτό όμως δεν είχε ρήγμα πουθενά, δεν υπήρχε προφανής λόγος που βυθίστηκε. Πως εισχώρησε το νερό ομως μέσα;

Και το συμπέρασμα λοιπον ειναι : ...
Χρειάστηκαν πολλά χρόνια για να συνδυαστούν τα τρία παραπάνω φαινόμενα για να εξηγηθεί το μυστήριο του Τριγώνου των Βερμούδων,συμφωνα παντοτε με τους ερευνητες. Η ερευνητική ομάδα έστειλε το υποβρύχιο να ψάξει για γεωλογική δραστηριότητα στην περιοχή του Witch Ground. Έψαχναν συγκεκριμένα για δείγματα θειαφιού ή βακτηρίων ( που αναπτύσσονται κοντά σε κοιτάσματα θειαφιού ) και για ανθρακικό ασβέστιο. Δεν βρέθηκε τίποτα τέτοιο, γεγονός που υποδείκνυε την απουσία φυσικού αερίου. Όμως ο βυθός ήταν ιδιαίτερα τραχύς και είχε διαφορετική μορφολογία από τη γύρω περιοχή. Αυτό ήταν κλασσικό σημάδι υποβρύχιας δραστηριότητας φυσικού αερίου, αερίου παγιδευμένου ίσως βαθύτερα στον πυθμένα.

Με βάση αυτά τα στοιχεία λοιπόν οι επιστήμονες ανέπτυξαν την εξής θεωρία: Μεγάλες ποσότητες μεθανίου (φυσικό αέριο) παγιδεύονται σε υπόγειες στοές, αρκετά κάτω από τον πυθμένα της θάλασσας. Η πίεση σιγά σιγά ανεβαίνει μέχρι που φτάνει σε τέτοιο σημείο που διασπά τα πετρώματα που συγκρατούν το αέριο παγιδευμένο.

 Η μεγάλη ποσότητα του αερίου απελευθερώνεται ξαφνικά αλλά χωρίς προηγούμενα σημάδια ή προειδοποίηση. Τα πλοία που πλέουν στην περιοχή βρίσκονται ξαφνικά κυριολεκτικά σε ένα κενό αέρος, χάνεται η θάλασσα από κάτω τους με αποτέλεσμα να κάνουν ελεύθερη πτώση προς το βυθό μέσα σε δευτερόλεπτα. Αμέσως μετά η θάλασσα κλείνει από πάνω τους μην αφήνοντας κανένα ίχνος του τι έγινε.

Οι φυσαλίδες του φυσικού αερίου όμως δεν σταματούν εκεί. Επειδή το μεθάνιο είναι ελαφρύτερο από τον αέρα συνεχίζει την πορεία του προς στον ουρανό. Έτσι και τα αεροπλάνα που πετούν στην περιοχή βρίσκονται ξαφνικά και αυτά μέσα στο απόλυτο κενό αέρος. Αν το μεθάνιο έχει μεγάλη πυκνότητα οι κινητήρες του αεροσκάφους σταματούν να λειτουργούν λόγω έλλειψης οξυγόνου. Αν πάλι το μεθάνιο έχει μικρή πυκνότητα είναι πολύ πιο εύφλεκτο με αποτέλεσμα να εκρήγνυται ακαριαία λόγω της θερμότητας από τους κινητήρες του αεροσκάφους.

Όλα τα στοιχεία που μπορεί να διασώθηκαν μετά από ένα τέτοιο γεγονός, από σωσίβια, υλικά μέχρι επιζώντες βρίσκονται και αυτά στον πάτο της θάλασσας, ίσως και κάτω από τον πυθμένα που βρίσκεται σε κατάσταση βρασμού εκείνη τη στιγμή.

Η θεωρία αυτή επιβεβαιώνεται από περιστατικά πλοίων τα οποία βρέθηκαν σε περιοχή διαρροής μεθανίου σε μικρότερη ποσότητα και διαπίστωσαν ότι η ίσαλός τους κατέβηκε αρκετά μέτρα.

Είναι αυτή η ανακάλυψη και η λύση του μυστηρίου; Αν και είναι η επικρατέστερη θεωρία μέχρι σήμερα που εξηγείται επιστημονικά, ωστόσο κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά. Μερικές φορές όμως τα μεγάλα μυστήρια αποκαλύπτονται εντελώς τυχαία...









Το πειραμα της Φιλαδελφειας



Τον Ιουλιο του 1943, το αμερικανικο αντιτορπιλικο Eldridge προσαραξε στις αποβαθρες του Delaware για ενα πειραμα του αμερικανικου ναυτικου που ειχε σκοπο να κανει το πλοιο αορατο. Το επισημο ονομα του σχεδιου ηταν "Σχεδιο Ουρανιο Τοξο" (Rainbow Project), αλλα εμεινε ευρεως γνωστο με την ονομασια "Το πειραμα της Φιλαδελφειας" (Philadelphia Experiment).

 Πολλα εχουν γραφει και υποθει σχετικα με το θρυλικο πειραμα για τεχνητη αφανεια (invisibility), αλλα ο διαχωρισμος των γεγονοτων απο τη φαντασια ειναι σχεδον αδυνατος, ειδικα μετα την προσφατη μαζικη εισροη ανακριβων πληροφοριων και σκοπιμης παραπληροφορησης η οποια διαδοθηκε απο προσωπα σχετιζομενα με την Αμερικανικη Υπηρεσια Πληροφοριων (U.S. Intelligence Community) και απο επαγγελματιες σκεπτικιστες.

Υπαρχει τεραστια διχογνωμια σχετικα με το τι ακριβως συνεβη στο Delaware. Υποστηριζεται απο καποιους οτι πραγματοποιηθηκε ενα τεραστιο επιστημονικο αλμα και οτι το πλοιο ταξιδεψε επιτυχως στο χωροχρονο, αφου εξαφανιστηκε απο το λιμανι της Φιλαδελφειας,μεσα σε μια πυκνη πρασινη ομιχλη και εμφανιστηκε στο Norfolk, στη Virginia, 15 λεπτα αργοτερα ( μια αποσταση που απαιτουσε περιπου 24 ωρες ταξιδιου με συμβατικα μεσα οπως αυτοκινητο) και επειτα επανεμφανιστηκε στη Φιλαδελφεια. Τι συνεβη ειναι ακομη αγνωστο.....

Η "επισημη" ανακοινωση που εξεδωσε το ναυτικο

Το ναυτικο παραδεχεται οτι το αμερικανικο πλοιο Eldridge ελαβε μερος σε καποιο πειραμα το οποιο προεβλεπε την περιτυλιξη του σκελετου του αντιτορπιλικου με συρμα, σε μια προσπαθεια αδρανοποιησης των μαγνητικων πεδιων που προκαλουνταν απο το μεταλλο του. Αυτο ειναι γνωστο ως απομαγνητιση. Κατι τετοιο θα καθιστουσε το σκαφος αορατο σε υποβρυχιες μαγνητικες ναρκες, οι οποιες βασιζονται σε αισθητηρες εγγυτητας για να πυροδοτηθουν. Αυτοι οι αισθητηρες λειτουργουν ανιχνευοντας μαγνητικα πεδια γυρω απο το πλοιο.

Συνεπως, το πλοιο θα ηταν ικανο να διασχισει περιοχες παγιδευμενες με τετοιες ναρκες, αορατο ως προς αυτες, αλλα οχι και ως προς τα ρανταρ η την οραση. Η ανακοινωση του ναυτικου ειναι αρκετα ευλογη και δεν αναφερει ασυνηθιστα αποτελεσματα ή καταστασεις. Θα μπορουσε ωστοσο να ειναι μονο μια πιστευτη περιγραφη για τον καθησυχασμο της πλειοψηφιας του κοινου. Aλλωστε η απομαγνητιση πλοιων ήταν γνωστη τεχνικη, καθολου σπανια, ωστε να δικαιολογει την οργανωση ολοκληρου πειραματος με κωδικη ονομασια.

 Η Θεωρια Μεταφορας του Eldridge στο Χωρο-Χρονο

Η πιο ενδιαφερουσα και πιο τραβηγμενη θεωρια για το πειραμα της Φιλαδελφειας, ειναι οτι το αντιτορπιλικο, πραγματικα εξαφανιστηκε και τηλεμεταφερθηκε μεσα στο χωρο και το χρονο. Υποτιθεται οτι στο πειραμα συμμετειχε πληθος διακεκριμενων επιστημονων, αναμεσα στους οποιους ηταν ο Nikola Tesla και ο Albert Einstein. Ωστοσο ο Τεσλα θεωρειτο νεκρος προ μηνων.

Η θεωρεια υποστηριζει οτι το φως επρεπε να καμφθει γυρω απο το πλοιο για να γινει αορατο. Για να επιτευχθει αυτο, τυλιξαν γυρω απο την περιφερεια του πλοιου συρμα και περασε εναλλασομενο ρευμα απο αυτο. Αυτο προκαλεσε τη δημιουργια ενος τεραστιου ταλαντευομενου μαγνητη ο οποιος σχηματισε μαγνητικο πεδιο γυρω απο το πλοιο, καμπτοντας οχι μονο το φως, αλλα και τον ιδιο τον χωροχρονο. Οι υποστηρικτες αυτης της θεωριας παραπεμπουν στη θεωρια του Αϊνσταιν περι ενοποιημενου πεδιου, συμφωνα με την οποια αν καμψεις το φως καμπτεις αναποφευκτα το χωρο και το χρονο επισης.

H Θεωρια της Τεχνητης Αφανειας

Καποιοι επιστημονες ανεπτυξαν τη θεωρια οτι το ναυτικο εργαζοταν σε μια μεθοδο να καταστησει το πλοιο αορατο στην ανθρωπινη οραση. Ωστοσο, δεν ειχε να κανει με την αναδιπλωση Χωρου-Χρονου ή με καμια περιπλοκη διαδικασια παρομοιας φυσης. Αυτη η θεωρια, προτεινει οτι το Eldridge ηταν εξοπλισμενο με γεννητριες υψηλων συχνοτητων, οι οποιες θα θερμαιναν τον περιβαλλοντα αερα για να προκαλεσουν εναν αντικατοπτρισμο, κανοντας το σκαφος αορατο. Αυτο το φαινομενο συμβαινει με φυσικο τροπο, και εχουν αναφερθει περιπτωσεις οπου ολοκληρα νησια χαθηκαν απο την οραση, υπο τις καταλληλες καιρικες συνθηκες.

 Η γεννητρια υψηλων συχνοτητων θα θερμαινε τον περιβαλλοντα αερα και το νερο (προκαλωντας μαλιστα μια πρασινωπη ομιχλη η οποια παρατηρηθηκε γυρω απο το πλοιο), προκαλωντας μια οφθαλμαπατη και εξαφανιζοντας το πλοιο απο την οραση. Η γεννήτρια θα ευθυνόταν ακόμη για την αρρώστια, φυσική και ψυχική, του πληρώματος μετά το πείραμα.

Μια γεννήτρια υψηλών συχνοτήτων μπορεί να προκαλέσει σοβαρή βλάβη στον εγκέφαλο, ειδικά σε κοντινή απόσταση. Αυτή είναι μια πιο πιστευτή θεωρία καθώς δικαιολογεί της σωματικές και ψυχικές βλάβες που υπέστησαν όλα τα μέλη του πληρώματος μετά το πείραμα. Δεν εξηγεί όμως πώς το πλοίο εθεάθη στη Virginia, από το πλήρωμα του επιβατικού Andrew Furuseth, 15 λεπτά μετά την εξαφάνισή του από τη Φιλαδέλφεια. Υπάρχουν ακόμη πληροφορίες για κάποιους από το πλήρωμα οι οποίοι μετά το πείραμα βρέθηκαν ενσωματωμένοι στο κέλυφος του πλοίου, ή δεν βρέθηκαν καθόλου.



Τα Γεγονότα

 Τρία πράγματα "πείθουν" πως το πείραμα της Φιλαδέλφειας έγινε πραγματικά. Πρώτον το οτι έκαναν πειράματα για να ανακαλύψουν νέες τεχνολογίες και να οδηγηθούν στο τέλος του πολέμου. Δεύτερον οτι ένα ιονισμένο αέριο κρύβει από τα ραντάρ όποιο αντικείμενο βρίσκεται μέσα του και τρίτον είναι γνωστό ότι ισχυρά μαγνητικά πεδία ή ηλεκτροστατικά πεδία, μπορούν να εκτρέψουν ελάχιστα μια δέσμη φωτός ή ακόμα καλύτερα, ένα φωτόνιο από τη πορεία του.


Το πείραμα έγινε σε δύο φάσεις. Η πρώτη στις 23 Ιουλίου 1943 και η δεύτερη και σπουδαιότερη στις 12 Αυγούστου 1943. Λέγεται ότι έγινε και άλλη μία τον Οκτώβριο του ιδίου έτους (την 28η του μήνα στις 7.15 π.μ.)

Κατά την πρώτη φάση του πειράματος το πλοίο δεν εξαφανίσθηκε τελείως, αλλά το αποτύπωμα του σκελετού του διαγραφόταν καθαρά στο νερό. Την δεύτερη φορά το πλοίο εξαφανίστηκε τελείως ενώ εμφανίστηκε 15 λεπτά αργότερα στη Virginia. Όταν επανεμφανίστηκε το πλοίο στην Φιλαδελφεια, μέλη του πληρώματος βρέθηκαν ενσωματωμένοι με το κήτος του πλοίου, άλλοι έλειπαν και οι υπόλοιποι είχαν χαμένα τα λογικά τους. Αδιαμφισβήτητο είναι το γεγονός ότι πέρα από την επίσημη ανακοίνωση του ναυτικού, δεν υπήρξε δυνατή η επικοινωνία με οποιοδήποτε μέλος του πληρώματος.

Αληθεια ή Ψεματα

Μεχρι ομως τα μέσα της δεκαετίας του '80, οπου εμφανίστηκε ένας μάρτυρας ο οποίος προκάλεσε πολύ θόρυβο με τη δήλωσή του: «ήμουν εκεί και το είδα με τα μάτια μου».
Ο Al Bielek, ισχυρίστηκε ότι ήταν ο ένας από τους δύο ναύτες του πολεμικού ναυτικού που έθεσαν σε λειτουργία τα μηχανήματα στο control room του Eldridge. Σύμφωνα με τη δική του εκδοχή της ιστορίας, τοποθετεί το πείραμα της Φιλαδέλφειας σε δύο φάσεις: στις 23 Ιουλίου η πρώτη και στις 12 Αυγούστου η δεύτερη, και όχι τον Οκτώβριο όπως μέχρι σήμερα πιστεύεται ότι έγινε.
Συνεχίζει λέγοντας ότι το πλήρωμα ταξίδεψε 40 χρόνια στο μέλλον στο 1983 και βρέθηκε στις υπόγειες εγκαταστάσεις του προγράμματος «Μόντοκ» στο Λονγκ Άιλαντ.
                                                                                                                                                            Στην παροδο του χρονου απο το πειραμα της Φιλαδελφειας γράφτηκαν μερικά βιβλία και 
παρουσιάστηκαν κάποιες ακραίες απόψεις οι οποίες περιελάμβαναν και τη συνεργασία με εξωγηινους.Ομως το 1956 κάποιος άνθρωπος ονόματι Carl Allen ή Carlos Miguel Allende (ψευδώνυμο του Allen) έστειλε ένα γράμμα σε έναν συγγραφέα που έγραφε ένα βιβλίο σχετικό με το πείραμα και τα UFO. Ο Allen υποστήριζε ότι για το πείραμα εφαρμόστηκε η Θεωρία των Ενοποιημένων Πεδίων και ισχυριζόταν ότι τον Οκτώβριο του 1943 και ενώ υπηρετούσε στο εμπορικό USS Anrdrew Furuseth είδε, στην περιοχή του Norfolk, ένα πλοίο, αντιτορπιλικό, μέσα σε ένα σφαιρικό πέπλο ομίχλης.

Το πλοίο εμφανίστηκε για μερικά λεπτά και στη συνέχεια εξαφανίστηκε ξανά. Επίσης αναφέρει ότι σύμφωνα με δημοσίευμα μιας εφημερίδας της Philadelphia παρατηρητές στην εκει Ναυτική βάση είχαν δει ακριβώς το αντίθετο, δηλαδή ένα πλοίο να τυλίγεται σε ομίχλη, να εξαφανίζεται και να επανεμφανίζεται μετά από λίγο. Ουσιαστικά δηλαδή το πλοίο μεταφέρθηκε από τη Philadelphia στο Norfolk και πίσω σε ένα διάστημα μερικών λεπτών (ο κανονικός πλους θα απαιτούσε περίπου 24 ώρες).


Η ιστορία του Allen συνεχίζεται σε μια σειρά από αναφορές με περίεργα περιστατικά, αποτέλεσμα των επιπτώσεων που είχε το πείραμα στη υγεία ολων των μελών του πληρώματος. Ένας από αυτούς εξαφανίστηκε μπροστά στα μάτια της οικογένειας του καθώς «μπήκε» σε ένα τοίχο σαν να μην ειχε υλική υπόσταση, κάποιοι άλλοι επίσης εξαφανίστηκαν κατά τη διάρκεια ενός καυγά σε ένα μπαρ ενώ οι περισσότεροι επιζήσαντες υπέφεραν από σοβαρές ψυχοσωματικές διαταραχές. Κατά τη διάρκεια του πειράματος αρκετά μέλη του πληρώματος εξαϋλώθηκαν ή κάηκαν ζωντανοί. Το συμπέρασμα του Allen ηταν ότι το πείραμα δεν είχε εξελιχθεί όπως περίμενε το Ναυτικό με αποτέλεσμα να εγκαταλειφθούν οι σχετικές προσπάθειες 3 χρόνια αργότερα.

Όπως ήταν φυσιολογικο ο συγγραφέας (λεγόταν Jessup) του βιβλίου δεν πείστηκε ιδιαίτερα από τις αφηγήσεις του Allen και του ζήτησε περισσότερα στοιχεία για να επιβεβαιώσει την ιστορία του. Η απάντηση του Allen στις 25 Μαίου 1956 δεν προσέθεσε κάτι καινούριο σε ότι αφορά την παροχή αποδείξεων για τις αφηγήσεις του και έτσι ο Jessup αποφάσισε να μην ασχοληθεί με το θέμα. Περίεργη ήταν όμως και η γενική εικόνα των επιστολών του Allen, οι οποίες διακρίνονταν από ασυναρτησίες και ασυνταξίες και εμφάνιζαν μια εμμονή στη χρήση κεφαλαίων και μια μίξη επιστημονικοφανών θεωριών και παράλογων συμπερασμάτων.

Ο Αϊνστάιν με τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας υποστήριζε πως η βαρύτητα δεν ήταν μια κλασσική δύναμη αλλά μια παραμόρφωση του χωροχρόνου. Ο John Archibald Wheeler μάλιστα, επιχειρώντας να κάνει μια περίληψη αυτής της θεωρίας, αναφέρει ότι «ο χώρος επιδρά στην ύλη, και της λεει πώς να κινηθεί. Η δε ύλη αντιδρά στο χώρο και του λεει πώς να καμπυλωθεί».

Αν υποθέσουμε λοιπόν ότι πραγματικά έγινε το πείραμα της Φιλαδέλφειας και στηρίχθηκε σ' αυτήν τη θεωρία, τότε βρισκόμαστε μπροστά σε ένα μεγάλο τεχνολογικό επίτευγμα.


Η συσχετιση με το Ε.Π.Ν

Να σημειωθει οτι  οταν το πλοίο μεταπωλήθηκε στο ελληνικό ναυτικό, η ονομαστική χωρητικότητά του είχε αυξηθεί κατά 300 τόνους, που σημαίνει ότι είχε αφαιρεθεί εξοπλισμός από το εσωτερικό του (και αυτο μας παραπεμπει πιο κατω για το αν ηταν πραγματικα το ιδιο πλοιο).

Ετσι το DE-173 Eldridge ονομάσθηκε D-54 ΛΕΩΝ και στις 15 Ιανουαρίου του 1951 μεταβιβάστηκε στο Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό στα πλαίσια των μεταπολεμικών προγραμμάτων ενίσχυσης.

Υπήρξε 1 από τα 4 αντιτορπιλικά της κλάσης Cannon που δόθηκαν στο Ελληνικό Π.Ν. και έγιναν γνωστά ως «τα θηρία», καθώς ονοματίστηκαν «Αετός», Ιέραξ», «Πάνθηρ» και «Λέων». Δύο από αυτά έμελλε να γίνουν διάσημα: ο «Αετός» καθώς ήταν το πλοίο που «πρωταγωνίστησε» σε αρκετές ταινίες μεταξύ των οποίων «Τα κανόνια του Ναβαρόνε» και «Η Αλίκη στο Ναυτικό» και ο «Λέων D-54», όπως ονομάσθηκε το DE-173 Eldridge.

Έχει γραφτεί από αρκετούς ερευνητές ότι αξιωματικοί και ναύτες που υπηρέτησαν στο «Λέων» ανέφεραν παράξενες καταστάσεις που είχαν να κάνουν τόσο με τα ηλεκτρολογικά του πλοίου (καλώδια που έμοιαζαν να ξεκινούν από το πουθενά και να καταλήγουν πουθενά), σφραγισμένα διαμερίσματα, καθως και παραισθήσεις των μελών. Έχει επίσης γραφεί ότι οι σελίδες του ημερολογίου του πλοίου από τον Αύγουστο μέχρι το Σεπτέμβριο του 1943 λείπουν.

 'Αλλες πάλι αναφορές θέλουν τον «Αετό» να παρουσιάζει παράξενη συμπεριφορά εξαφανιζόμενος από τα ραντάρ κατά τη διάρκεια ασκήσεων και με αρκετές δυσκολίες στις επικοινωνίες. Έτσι αρκετοί καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ήταν ο Αετός και όχι ο Λέων το πλοίο του πειράματος και ότι σκόπιμα το Ναυτικό των ΗΠΑ «άλλαξε» τα πλοία κατά την παράδοσή τους στην Ελλάδα ώστε να μπερδευτούν τα ίχνη. Το «Λέων» υπηρέτησε έως το 1991 οπότε και παροπλίστηκε μεταφερόμενο στο Ναύσταθμο της Σούδας. Το πλοίο οδηγήθηκε προς διάλυση προς το τέλος της δεκαετίας του 90. Ο «Αετός», επίσης υπηρέτησε μέχρι το 1991, και παρέμεινε στη Σούδα μέχρι το 1993 οπότε και δωρίθηκε από την την Ελληνική κυβέρνηση στην ΄Ένωση Ναυτικών Αντιτορπιλικών Συνοδείας (Destroyes Escort Sailors Association).

Παρ' ολ' αυτά, θα πρέπει να δοθούν αρκετές απαντήσεις όσον αφορά το τί πραγματικά έπαθε το πλοίο και το πλήρωμά του. Ως τότε θα παραμένει ένα ανεξήγητο μυστήριο...



Translate

Top Stories

Αναγνώστες

Η Σφαιρα Της Γνωσης

Top Stories

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Recent Comments

into the matrix

into the matrix
xxmysteries.blogspot.com. Από το Blogger.